هکهک

هکهک . [ هَُ هَُ ] (اِ صوت )آواز گریه که در گلو باشد. (انجمن آرا) :
صوفیا قرّابه از می هکهک گریه گشاد
گریه ٔخونین او در سجده گاه او ببین .

امیرخسرو.

رجوع به هق هق شود.