هم جفت

هم جفت .[ هََ ج ُ ] (ص مرکب ) جفت . قرین . نزدیک :
مرا گفت جز دخت خاقان مخواه
نزیبد پرستار هم جفت شاه .

فردوسی .

به جای آور سپاس و شکر یزدان
که چون موبد نه ای هم جفت نادان .

فخرالدین اسعد.

چو هم جفت آن بت شدی در نهفت
از آن پس برومند گشتی ز جفت .

اسدی .

دل سرد کن ز دهر که همدست فتنه گشت
اندیشه کن ز فیل که هم جفت خواب شد.

خاقانی .