های
لغت‌نامه دهخدا
های . (اِ صوت )کلمه ٔ تأسف یعنی وای و آه و دریغا. (ناظم الاطباء).به معنی وای است و آن لفظی باشد که در وقت دردی و مصیبتی و المی و آزاری بر زبان رانند. (برهان ). نشانه ٔضجرت از درد. مترادف آی و وای . || در تداول عامه ، حرف ندا و خطاب ، چون آی و ای :
گفت موسی های خیره سر شدی
خود مسلمان ناشده کافر شدی .
خوشا هایی ز حق وز بنده هویی
میان بنده و حق های و هویی .
- امثال :
جواب های ، هوی است . (امثال و حکم ).
گفت موسی های خیره سر شدی
خود مسلمان ناشده کافر شدی .
خوشا هایی ز حق وز بنده هویی
میان بنده و حق های و هویی .
- امثال :
جواب های ، هوی است . (امثال و حکم ).