نوجوانی
لغتنامه دهخدا
نوجوانی . [ ن َ / نُو ج َ ] (حامص مرکب ) نوجوان بودن . حداثت . حداثت سن . (یادداشت مؤلف ). صفت نوجوان . تازه سال بودن :
ببخشای بر نوجوانی ّ من
بدین بازوی خسروانی ّ من .
|| جوانی . اول عمر و زندگانی . (ناظم الاطباء).
ببخشای بر نوجوانی ّ من
بدین بازوی خسروانی ّ من .
|| جوانی . اول عمر و زندگانی . (ناظم الاطباء).