نغمه سرای
لغتنامه دهخدا
نغمه سرای . [ ن َ م َ / م ِ س َ ] (نف مرکب ) نغمه سرا :
همه پشت پیلان پر از کوس و نای
در و دشت پر بانگ نغمه سرای .
مرغ زیرک نشود در چمنش نغمه سرای
هر بهاری که به دنبال خزانی دارد.
همه پشت پیلان پر از کوس و نای
در و دشت پر بانگ نغمه سرای .
مرغ زیرک نشود در چمنش نغمه سرای
هر بهاری که به دنبال خزانی دارد.