نزیبیدن
لغتنامه دهخدا
نزیبیدن . [ ن َ دَ ] (مص منفی ) سزاوار و زیبنده نبودن . مقابل زیبیدن :
نزیبد تخت را هر تن نزیبد تاج را هر سر.
به کیخسرو سزد تاج فریدون
نزیبد تاج شاهی بر سر دون .
نزیبد تخت را هر تن نزیبد تاج را هر سر.
به کیخسرو سزد تاج فریدون
نزیبد تاج شاهی بر سر دون .