نرگس بینا
لغتنامه دهخدا
نرگس بینا. [ ن َ گ ِ س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چشم بینا. چشم روشن :
پشت بر دیوار زندان روی بر بام فلک
چون فلک شد پرشکوفه نرگس بینای من .
روضه ٔ ترکیب تو را حور از اوست
نرگس بینای تو را نور از اوست .
پشت بر دیوار زندان روی بر بام فلک
چون فلک شد پرشکوفه نرگس بینای من .
روضه ٔ ترکیب تو را حور از اوست
نرگس بینای تو را نور از اوست .