ناگویا

ناگویا. (ص مرکب ) آنکه گویا نیست . که سخن گفتن نتواند. غیرناطق . مقابل گویا :
چو مدحش گفت نتوانی چه گویا و چه ناگویا
چو رویش دید نتوانی چه بینا و چه نابینا.

فرخی .

رجوع به گویا شود.