ناکرده کار

ناکرده کار. [ ک َدَ / دِ ] (ص مرکب ) آنکه بر حقیقت کار هیچ اطلاعی نداشته باشد. (آنندراج ). آنکه کاردان و کارآزموده و تجربه کار نباشد. (ناظم الاطباء). ناآزموده . نامجرب . کارناکرده . نکرده کار. ناشی . ناوارد به کار :
چسان کار بگشاید از روزگار
به ناکرده کاری فتاده ست کار.

ملاطغرا(از آنندراج ).

- امثال :
ناکرده کار رامبر به کار .