ناشکفتنی
لغتنامه دهخدا
ناشکفتنی . [ ش ِ ک ُ ت َ ] (ص لیاقت ) که شکفتنی نیست . که از هم شکفته و باز نمی شود. مقابل شکفتنی . رجوع به شکفتنی شود :
دارم از آن شگفت که در باغ دل مرا
صدگل شکفت و غنچه ٔ دل ناشکفتنی است .
دارم از آن شگفت که در باغ دل مرا
صدگل شکفت و غنچه ٔ دل ناشکفتنی است .