ناشتاشکن

ناشتاشکن . [ ش ِ ش ِ ک َ ] (اِ مرکب ) چاشت . چیز اندکی که در بامداد خورند. (ناظم الاطباء). ناشتائی . صبحانه . وِکاث . سُلف . دهن گیر. لقمةالصباح :
سینه از داغ ناشتاشکن است
چاک تا روزی گریبان است .

درویش واله هروی (از آنندراج ).