می آشام

می آشام . [ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) میخواره . می گسار. شرابخوار. که باده خورد :
می آشام غمت پیمانه و ساغرنمی دارد
بجز تبخانه بر لب ساغر دیگر نمی دارد.

ابوطالب کلیم .

و رجوع به می خواره شود.