مؤید

مؤید. [ م ُ ءَی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن عطاف بن محمدبن علی بن محمد آلوسی ، مکنی به ابوسعید. از بزرگترین گویندگان غزل و هجو و مدح روزگار خود بود و به وزیر عون الدین یحیی بن هبیره انتساب داشت و مدایحی بلند برای او سروده و در اشعار خود ابیاتی بسیار از متنبی تضمین کرده است . وی به سال 466 هَ . ق . در الوس که دیهی در نزدیک حدیثه است به دنیا آمد و به سال 557 هَ . ق . در موصل درگذشت . (از تاریخ ابن خلکان صص 271-272).