مهلل
لغتنامه دهخدا
مهلل . [ م ُ هََ ل ْ ل ِ ] (ع ص ) تهلیل کننده یعنی کلمه ٔ لااله الاّ اﷲخواننده . (از غیاث ). گوینده ٔ لااله الااﷲ :
گفت فرمان حکمت فرمان بخوان
تا مهلل گردم آن را من به جان .
رجوع به تهلیل شود.
گفت فرمان حکمت فرمان بخوان
تا مهلل گردم آن را من به جان .
رجوع به تهلیل شود.