معنی آفرین
لغت‌نامه دهخدا
معنی آفرین . [ م َ ف َ ] (نف مرکب ) آفریننده ٔ معنی . مبدع معنی . آنکه معانی بکر و عالی ابداع کند :
شرق و غرب اتفاق کرد بر آنک
مبدع و معنی آفرین باشم .
طبع معنی آفرینت درفشانی می کند
آفرین وحشی به طبع درفشانت آفرین .
شرق و غرب اتفاق کرد بر آنک
مبدع و معنی آفرین باشم .
طبع معنی آفرینت درفشانی می کند
آفرین وحشی به طبع درفشانت آفرین .