مصلحت اندیشه
لغتنامه دهخدا
مصلحت اندیشه . [ م َ ل َ ح َ اَ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) دارای اندیشه ٔ موافق مصلحت . با اندیشه ای که مطابق صلاح کار باشد :
دادگری مصلحت اندیشه است
رستن از این قوم مهین پیشه است .
و رجوع به مصلحت اندیشی شود.
دادگری مصلحت اندیشه است
رستن از این قوم مهین پیشه است .
و رجوع به مصلحت اندیشی شود.