مشئوم
لغتنامه دهخدا
مشئوم . [ م َ ] (ع ص ) مشؤوم . میشوم . بدیمن . نامیمون . نامبارک :
بر زنی گشت عاشق آن مشئوم
آن نگونسارتر ز راهب روم .
و رجوع به مشؤم و مشؤوم و مشوم شود.
بر زنی گشت عاشق آن مشئوم
آن نگونسارتر ز راهب روم .
و رجوع به مشؤم و مشؤوم و مشوم شود.