مسمارسرلغتنامه دهخدامسمارسر. [ م ِ ما س َ ] (ص مرکب ) دارای سری چون مسمار.که در سر مسمار دارد. با مسماری در سر : بفرمود خسرو به پولادگرکه بند گران ساز، مسمارسر.فردوسی (شاهنامه چ دبیرسیاقی e 13 بیت 577).