مدحت خوان
لغتنامه دهخدا
مدحت خوان . [ م ِ ح َ خوا/ خا ] (نف مرکب ) مدیحه خوان . که مدایح شاعران را برای ممدوح یا مردم می خواند و بیان میکند :
به وصف کردن او در ببارد و عنبر
ز طبع مدحت گوی و ز لفظ مدحت خوان .
به وصف کردن او در ببارد و عنبر
ز طبع مدحت گوی و ز لفظ مدحت خوان .