محمودة
لغتنامه دهخدا
محمودة.[ م َ دَ ] (ع ص ) مؤنث محمود. نعت مفعولی از حمد.
- محمودةالخصائل ؛ نیکوسیر :
دل داده ام بیاری شوخی کشی نگاری
مرضیةالسجایا محمودةالخصائل .
- محمودةالخصائل ؛ نیکوسیر :
دل داده ام بیاری شوخی کشی نگاری
مرضیةالسجایا محمودةالخصائل .