مبا
لغتنامه دهخدا
مبا. [ م ُ ] (اِ) روده ٔ گوسفند که از برنج و قیمه پر کرده پزند. (آنندراج ). یکنوع طعامی که از روده ٔ گوسپند پر کرده از مصالح سازند و مبار نیز گویند. (ناظم الاطباء) :
روده ٔ گند را کنند مبا
بود آن نیز روزی غربا.
رجوع به مبار شود.
روده ٔ گند را کنند مبا
بود آن نیز روزی غربا.
رجوع به مبار شود.