ماه پیکر درفش
لغتنامه دهخدا
ماه پیکر درفش . [ پ َ / پ ِ ک َ دَ رَ ] (اِ مرکب ) در اصل درفش ماه پیکر، یعنی درفشی که صورت ماه بر آن تصویر شده باشد :
یکی ماه پیکر درفش از برش
به ابر اندرآورده تابان برش .
|| کنایه از شب و به عربی لیل خوانند. (برهان ). کنایه از شب است . (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء).
یکی ماه پیکر درفش از برش
به ابر اندرآورده تابان برش .
|| کنایه از شب و به عربی لیل خوانند. (برهان ). کنایه از شب است . (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء).