مئین
لغت‌نامه دهخدا
مئین . [ م ِ ] (ع اِ) ج ِ مائة. (ناظم الاطباء)(اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). صدها :
خود گرفتم کنند و نیز نهند
پای بر پایه ٔ الوف و مئین .
و رجوع به مائة و مائین شود. || سوره هایی از قرآن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مئون شود.
خود گرفتم کنند و نیز نهند
پای بر پایه ٔ الوف و مئین .
و رجوع به مائة و مائین شود. || سوره هایی از قرآن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مئون شود.