لبینا
لغت‌نامه دهخدا
لبینا. [ ل َ ] (اِ) نام نوایی است . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). نام نوایی است از موسیقی . (برهان ). نام نوایی از نواها که مطربان زنند :
بامدادان بر چکک زن چاشتگاهان بر شخج
نیمروزان بر لبینا شامگاهان بر دنه .
تا مطربان زنند لبینا و هفت خوان
در پرده ٔ عراق سرزیر(؟) و سلمکی .
رجوع به نوش لبینا شود.
بامدادان بر چکک زن چاشتگاهان بر شخج
نیمروزان بر لبینا شامگاهان بر دنه .
تا مطربان زنند لبینا و هفت خوان
در پرده ٔ عراق سرزیر(؟) و سلمکی .
رجوع به نوش لبینا شود.