لب سپید کردن
لغتنامه دهخدا
لب سپید کردن . [ ل َ س َ /س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دندان سپید کردن . کنایه از تبسم کردن باشد یعنی نیم خند شدن . (برهان ) :
زان تا لبی سپید کند هر سیه زبان
دردا که چون زبان قلم گشت دفترم .
زان تا لبی سپید کند هر سیه زبان
دردا که چون زبان قلم گشت دفترم .