لامیةالعجم

لامیةالعجم . [ می ی َ تُل ْ ع َ ج َ ] (اِخ ) قصیده ای است به قافیه ٔ لام به عربی از مؤیدالدین اسماعیل بن حسین بن علی فخرالکتاب العمید الطغرائی متوفی به سال 514 هَ . ق .و آن را به سال 505 در بغداد گفته و مطلعش اینست :
اصالةالرأی صانتنی عن الخطل
و حلیةالفضل زانتنی لدی العطل .

(از کشف الظنون ) (معجم المطبوعات ).