قیس

قیس . [ ق َ ] (اِخ ) ابن ذَریح بن سنةبن حذافة کنانی . شاعری است عاشق پیشه که در عشق لُبنی ̍ دختر حباب کعبی شهرت یافت . وی از شاعران عصر امویان است که در مدینه اقامت داشت و برادر رضاعی حسین بن علی بن ابیطالب بود. مادر قیس هر دو را شیر داد. در عشق لُبنی ̍ داستانها دارد و اشعار عاشقانه اش دارای شور و حال و جذبه است . بخشی از آن اشعار در دیوانی گردآوری شده ، ولی به طبع نرسیده است . وی بسال 70 هَ . ق . درگذشت . (الاغانی ج 8 ص 107، 128) (فوات ج 2 ص 134) (الاعلام زرکلی ج 2 ص 800).