قرعه ٔ ذات الرقاع
لغتنامه دهخدا
قرعه ٔ ذات الرقاع . [ ق ُ ع َ / ع ِ ی ِ تُرْ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) استخاره ٔ ذات الرقاع . (آنندراج ) :
چشم و رویش بوسه داد اندر وداع
اذن هم چون قرعه ٔ ذات الرقاع .
چشم و رویش بوسه داد اندر وداع
اذن هم چون قرعه ٔ ذات الرقاع .