فوته

فوته . [ ت َ / ت ِ ] (اِ) دستار. رومال .فوطه معرب آن است . (فرهنگ فارسی معین ) :
دست فلک ز هودج خضرای آسمان
ازبهرکله فوته ٔ منجوق خور گشاد.

؟ (از جوامعالحکایات ).

|| لنگ گرمابه . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فوطه شود.