فلک زده

فلک زده . [ ف َ ل َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مفلس و تهی دست . (آنندراج ). سخت بدبخت . بداختر. (یادداشت مؤلف ) :
بر زمین هر کجا فلک زده ای است
بینوایی به دست فقر اسیر...

خاقانی .