فسرده آتش
لغتنامه دهخدا
فسرده آتش . [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ / دِ ت َ ] (ص مرکب ) کسی که در درونش سوزی نیست . بی احساس . بی رگ . بی غیرت :
سوختگان عشق را دود به سقف میرود
وقع ندارد این سخن پیش فسرده آتشان .
سوختگان عشق را دود به سقف میرود
وقع ندارد این سخن پیش فسرده آتشان .