فریشته دل
لغتنامه دهخدا
فریشته دل . [ ف ِ ت َ / ت ِ دِ] (ص مرکب ) فرشته سیرت . فرشته خو. پاکدل :
به روی او نگر از جمل بنی آدم
اگر نه آدمیی دیده ای فریشته دل .
رجوع به فرشته خو و فریشته خوی شود.
به روی او نگر از جمل بنی آدم
اگر نه آدمیی دیده ای فریشته دل .
رجوع به فرشته خو و فریشته خوی شود.