فراق کشیدن
لغتنامه دهخدا
فراق کشیدن . [ ف ِ / ف َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) تحمل جدایی کردن . هجران کشیدن :
غم زمانه خورم یا فراق یارکشم
به طاقتی که ندارم ، کدام بار کشم .
رجوع به فراق شود.
غم زمانه خورم یا فراق یارکشم
به طاقتی که ندارم ، کدام بار کشم .
رجوع به فراق شود.