غیل

غیل . [ غ َ ] (اِخ ) جایی است قریب یلملم . (منتهی الارب ). جایگاهی است در صدر یلملم . ذؤیب بن بیئةبن لام گوید :
لعمری لقد ابکت قریم و اوجعوا
بجزعة بطن الغیل من کان باکیا.

(از معجم البلدان ).