غوطه گاه
لغتنامه دهخدا
غوطه گاه . [ طَ / طِ ] (اِ مرکب ) جای غوص و فرورفتن در آب . (ناظم الاطباء). جای غوطه خوردن .جای فرورفتن . رجوع به غوطه و غوته شود :
کشید از غوطه گاه اژدهاتیغ
چو برق ناف سوز از سینه ٔ میغ.
کشید از غوطه گاه اژدهاتیغ
چو برق ناف سوز از سینه ٔ میغ.