غنیمت کش
لغتنامه دهخدا
غنیمت کش . [ غ َ م َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه مال غنیمت بردارد و نگاهدارد.(از آنندراج ). غنیمت کشنده . حامل غنیمت :
جهاندارچون دید کز گنج و زر
غنیمت کشان را گران گشت سر...
در آن پیش بینی خرد پیشه کرد
که لختی ز چشم بد اندیشه کرد
بفرمود شه تا غنیمت کشان
دهند از شمار غنیمت نشان .
جهاندارچون دید کز گنج و زر
غنیمت کشان را گران گشت سر...
در آن پیش بینی خرد پیشه کرد
که لختی ز چشم بد اندیشه کرد
بفرمود شه تا غنیمت کشان
دهند از شمار غنیمت نشان .