غلیث
لغتنامه دهخدا
غلیث . [ غ َ ] (ع اِ) آنچه زهر آمیخته جهت شکار کرکس گسترند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زهر آمیخته که برای شکار کرکس گسترند. || گندم و جو آمیخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خوراکی که به جو و سنگ ریزه و زوان (دانه ٔ تلخ که با گندم آمیزند) آمیخته شود. نانی که از جو و گندم باشد. یقال : فلان یأکل الغلیث . (از اقرب الموارد).