غلط زدنلغتنامه دهخداغلط زدن . [غ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) غلتیدن . غلطیدن . گردیدن چیزی بر روی خود. به پهنا گردیدن . غلط خوردن : من آن بنگی رند صوفی وشم که دوزخ زند غلط درآتشم .ملافوقی یزدی (از آنندراج ).