غالیه زلفین

غالیه زلفین . [ ی َ / ی ِ زُ ] (ص مرکب ) کسی که زلف مجعد اوبرنگ غالیه باشد. آنکه موی مجعد وی سیاه باشد. رجوع به غالیه زلف ، غالیه جعد و غالیه موی شود :
ای غالیه زلفین ماه پیکر
عیار و سیه چشم و نغز دلبر.

خسروی .

نوک کلک شاه راحورا به گیسو بسترد
غالیه زلفین حورا برنتابد بیش ازین .

خاقانی .