غالیه اندودهلغتنامه دهخداغالیه اندوده . [ ی َ / ی ِ اَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سیاه . آنچه به غالیه اندوده باشد : این غول روی بسته ٔ کوته نظرفریب دل میبرد به غالیه اندوده چادری .سعدی .