علی انصاری
لغتنامه دهخدا
علی انصاری . [ ع َ ی ِ اَ ] (اِخ ) ابن موسی بن علی بن موسی بن محمدبن خلف انصاری سالمی اندلسی جیانی ، مشهور به ابن ارفع رأس و مکنّی به ابوالحسن . حکیم و ادیب و شاعر بود که در سال 515 هَ . ق . متولد شد و در سال 593 یا 594 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1 - الجهات فی علم التوجیهات . 2 - شذورالذهب فی صناعةالکیمیاء. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 249). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 218. فهرس المؤلفین بالظاهریة. فوات الوفیات ابن شاکر ج 2 ص 91. التکمله ٔ ابن ابار ص 672. شذرات الذهب ابن عماد ج 4 ص 317. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1029. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 387 و ج 2 ص 705. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 694.