علی
لغتنامه دهخدا
علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن عباس بن ابراهیم بن علی بن عبدالرحمان بن قاسم بن حسن بن علی بن أبی طالب ، مکنّی به ابوالحسن . فقیه و اصولی بود و در حدود سال 340 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1 - اختلاف اهل البیت . 2 - مایجب أن یعمله المجتهد. (ازمعجم المؤلفین بنقل از تراجم الرجال جنداری ص 24).