عفاک ا
لغت‌نامه دهخدا
عفاک ا. [ ع َ کَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ، صوت مرکب ) خداوند ترا ببخشایاد! و آن در موقع دعاو تحسین بکار رود. (فرهنگ فارسی معین ) :
هلاکم کردی از تیمارخواری
عفاک اﷲ زهی تیمارداری .
بدم گفتی و خرسندم عفاک اﷲ نکو گفتی
سگم خواندی وخشنودم جزاک اﷲ کرم کردی .
چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک اﷲ
که روز بی کسی آخر نمی روی ز سرم .
هلاکم کردی از تیمارخواری
عفاک اﷲ زهی تیمارداری .
بدم گفتی و خرسندم عفاک اﷲ نکو گفتی
سگم خواندی وخشنودم جزاک اﷲ کرم کردی .
چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک اﷲ
که روز بی کسی آخر نمی روی ز سرم .