26 فرهنگ

عرق آور

لغت‌نامه دهخدا

عرق آور. [ ع َ رَ وَ ] (نف مرکب ) آنچه باعث خارج شدن عرق گردد. دواها که تولید خوی و عرق کنند. مثلا" گویند: آسپرین عرق آور است . (یادداشت مرحوم دهخدا). مُعِّرق .