عبدالرحمان
لغتنامه دهخدا
عبدالرحمان . [ ع َ دُرْ رَ ] (اِخ ) ابن محمدبن یوسف القصری الفاسی معروف به القصری . وی فقیه و عالم به لغت و اصول و حدیث بود. از تألیفات اوست : حاشیة علی البخاری و حاشیة علی الجلالین . حاشیه ای بر شرح صغری سنوسی و حواشی دیگر. وی به سال 972 هَ . ق . متولد شد. و به سال 1036 درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).