عبادی
لغتنامه دهخدا
عبادی . [ ع َب ْ با] (اِخ ) ابوالحسن اردشیربن ابوالمنصور العبادی ملقب به امیر. یکی از وعاظ بنام و دارای ملاحت سخن و حسن سیرت بود و قبول عامه داشت . از ابوعبداﷲ محمدبن حسن هربند شانی روایت کند و ابوبکر عتیق بن علی غازی از او روایت دارد. وی در حدود سال 490 هَ . ق . درگذشت . (از اللباب ج 2 ص 110). و رجوع به ریحانة الادب شود.