طوی

طوی . [ طَ ] (ع ص ) طَو. طاو. مرد لاغرشکم . شاعر گوید :
فقام فادنی من وسادی وساده
طوی البطن ممشوق الذراعین شرحب .

؟ (ازمنتهی الارب ).

رجل ٌطوی البطن ؛ مرد باریک میان . (مهذب الاسماء).