طریدن

طریدن . [ طَ دَ ] (مص ) ظاهراًبمعنی راهزنی کردن و دزدی و عیاری است :
مر او را خود ز جنس خود رهاندی
که شد طرار در ایمان طریدن .

ناصرخسرو (دیوان ص 366).

و رجوع به تریدن شود.