طربگاه

طربگاه . [ طَ رَ ] (اِ مرکب ) طربخانه . طرب سرای . محل شادی . جایگاه طرب :
خویشتن را زتنگنای دلم
به طربگاه دل براندازد.

عرفی (از آنندراج ).

گوش مخالفش به طربگاه عافیت
مغز فغان شنیده ز نی های استخوان .

ملا طغرا (از آنندراج ).