طراقاطراق
لغتنامه دهخدا
طراقاطراق . [ طَ طَ ] (اِ صوت مرکب ) آوازها و صداهای پی در پی را گویند :
چو خورشید سر برزندزین نطاق
برآید ز دریا طراقاطراق .
طراقاطراق گران سنگها
همی رفت هر سو بفرسنگها.
چو خورشید سر برزندزین نطاق
برآید ز دریا طراقاطراق .
طراقاطراق گران سنگها
همی رفت هر سو بفرسنگها.